Türkiye’de Çevre İletişimi Alanında Yürütülen Lisans Eğitiminin İncelenmesi

Creative Commons License

Atuk F. G.

II. ULUSLARARASI TÜRK DÜNYASI İLETİŞİM VE SANAT SEMPOZYUMU, Niğde, Türkiye, 12 - 14 Mayıs 2022, ss.359-387

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Niğde
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.359-387
  • Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Bir süreden beri dünya gündeminin en güncel konularından birini çevre sorunları ve iklim değişikliği oluşturmaktadır. Küresel çapta beliren sonuçları nedeniyle bu konu 1970’lerden itibaren, dünya genelinde tartışılmaya başlanmış, ortak endişe ve çabaların konusu haline gelmiştir. Özellikle Birleşmiş Milletler öncülüğünde gerçekleştirilen uluslararası konferanslar ve bu konferanslar neticesinde alınan kararlar, bugün hem uluslararası hem de yerel politikaların geliştirilmesi sürecinde çerçeve niteliği kazanmıştır. Bu çerçevenin en önemli özelliklerinden biri ise, çevre sorunları ve iklim değişikliği konusunu siyasi, ekonomik ve sosyal alanların tamamına yayarak geniş bir perspektif çizmesidir. Bu perspektifle yapılan öneri, düzenleme ve diğer çabaların medyaya da önemli bir rol biçmiş olması, son yıllarda iletişim, medya, habercilik konu ve pratikleri ile çevre bağlantısının daha görünür bir şekilde önem kazanmasını getirmiştir. Bu bağlamda örneğin çevre iletişimi, çevre haberciliği gibi kavramların sık sık gündeme geldiği ve ayrı bir uzmanlık alanı olarak önem kazanmaya başladığı da söylenebilir. Bu gelişmeler, dolayısıyla, üniversiteler ve özellikle de iletişim fakültelerini de ilgilendirmektedir. Çalışmada giderek önemi artan ve genel olarak çevre iletişimi olarak tanımlanabilecek bu uzmanlık alanında Türkiye’deki akademik çabanın niceliği ve niteliğinin yeterliliği tartışılmıştır. Bu alanda Türkiye’deki üniversiteler ve özellikle de iletişim fakültelerinin yaklaşımları, bu eğitim kurumlarının sürece yeterli düzeyde uyum sağlayıp sağlayamadığı, ilgili derslerin içeriklerinin neler olduğu ve nasıl bir kuramsal yaklaşımla düzenlendiği sorgulanmıştır. Yöntem olarak içerik analizi kullanılacak, iletişim fakültelerinde verilenler başta olmak üzere, ilgili derslerin içerikleri incelenecek, ayrıca konu hakkındaki ikincil kaynaklardan da yararlanılmıştır. Böylelikle çevre ve iletişim konularında Türkiye’de akademik eğitimin bugünkü durumu hakkında bir tespit yapılabileceği gibi, geleceğe yönelik çabalara da katkı sağlanması amaçlanmıştır.

Environmental problems and climate change have been one of the most current issues on the world agenda for a while. Due to its global consequences, this issue has been discussed around the world since the 1970s, and has become the subject of common concerns and efforts. In particular, international conferences under the leadership of the United Nations and the decisions taken as a result of these conferences have become a framework for the development of both international and local policies today. One of the most important features of this framework is that it draws a broad perspective by spreading the issue of environmental problems and climate change to all political, economic and social fields. The fact that the proposals, regulations and other efforts made in this perspective have assigned an important role to the media has brought about the importance of communication, media, journalism issues and practices and the environment in a more visible way in recent years. In this context, it can be said that concepts such as environmental communication and environmental journalism come to the fore frequently and gain importance as a separate field of expertise. These developments, therefore, concern universities and especially communication faculties. In this study, the adequacy of the quantity and quality of academic effort in Türkiye will be discussed in this profession, which can be defined as environmental communication in general. It will be examined what are the approaches of universities and especially communication faculties in Türkiye in this promising proffesion; are academic education institutions been able to adapt to the process at a sufficient level and what are the contents of the relevant courses and what kind of a theoretical approach they are arranged. So, in this study, content analyzes has been used as a method; the contents of the relevant courses given in these units have been examined in order to discuss the quality of the academic education on environmental communication especially in communication faculties, and secondary sources on the subject have also been used. Thus, a determination can be made about the current state of academic education in Türkiye in this field, and it will also contribute to the efforts.